Έρευνες και απόψεις για το δυστύχημα του Marco Simoncelli

Οι διοικητικές αρχές του MotoGP ξεκίνησαν έρευνα σχετικά με τις συνθήκες του δυστυχήματος που κόστισε τη ζωή του Marco Simoncelli στο MotoGP Μαλαισίας. Την ίδια στιγμή, ο εκπρόσωπος των αναβατών για θέματα ασφαλείας Franco Uncini εκτιμά ότι τέτοιου είδους δυστυχήματα είναι αναπόφευκτα και ο θρύλος του σπορ Giacomo Agostini συμφωνεί, αν και πιστεύει ότι μπορούν να γίνουν αλλαγές στον τρόπο συμπεριφοράς των ελαστικών.

Η έρευνα των αρχών του σπορ αφορά κυρίως στο γεγονός ότι κατά το δυστύχημα βγήκε το κράνος του Ιταλού (κάτι για το οποίο δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμη επισήμως) και στους τρόπους περαιτέρω βελτίωσης της ασφάλειας στο MotoGP.

Ο 24χρονος Marco Simoncelli έχασε τη ζωή του στο 2ο γύρο του αγώνα της Sepang, όταν (έπειτα από ένα low-side) έπεσε πάνω στην αγωνιστική γραμμή και παρασύρθηκε από τις μοτοσικλέτες του Colin Edwards και του Valentino Rossi.

Σύμφωνα με τον Franco Uncini, ο οποίος είχε ένα αντίστοιχο ατύχημα που τον άφησε σε κώμα το 1983 στο Assen, είναι σχεδόν απίθανο να αποτραπούν τέτοιου είδους δυστυχήματα.

Ο Ιταλός είπε, στο ραδιοφωνικό σταθμό RAI: «Νομίζω ότι έχουμε κάνει πολλά για την ασφάλεια και είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι. Δυστυχώς δεν είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τη μοίρα. Όταν έρχεται, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Πρέπει να αποφεχθούμε αυτό που έρχεται και δεν μπορεί να γίνει τίποτα.

Υπήρχε ασθενοφόρο στο σημείο και η πίστα καλύπτει τέλεια όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας που έχουμε ζητήσει. Αυτό που συνέβη ήταν ένα ατύχημα σαν πολλά άλλα και το μόνο πρόβλημα ήταν ότι οι μοτοσικλέτες ήταν πολύ κοντά μεταξύ τους και όταν έφτασαν οι δύο επόμενοι αναβάτες χτύπησαν το κεφάλι και τον αυχένα του Marco. Αυτό είναι που έκανε το ατύχημα τόσο δραματικό.

Ο Marco ήταν ένας εξαιρετικός αναβάτης και μαζί σπουδαίος χαρακτήρας, ευχάριστος, φιλικός και έξυπνος. Άνηκε, επίσης, στην επιτροπή ασφάλειας. Συζητούσαμε τις Παρασκευές των αγώνων, μαζί με τον Valentino και τους Loris Capirossi, Jorge Lorenzo, Dani Pedrosa. Ήταν πάντα πολύ έξυπνος κι έκανε εύστοχες και σημαντικές παρατηρήσεις.

Ήταν πολύ εποικοδομητικός, όχι καταστροφικός και πολύ καλός επαγγελματίας. Νοιαζόταν πολύ για το θέμα της ασφάλειας και έδινε πάντοτε το παρόν στις συναντήσεις μας. Η τελευταία φορά ήταν την Παρασκευή, πριν τον αγώνα».

Ο F. Uncini κατέληξε: «Το τριήμερο στη Valencia (6/11) θα είναι ένα τριήμερο θρήνου. Είναι αδύνατο να ξεχάσουμε έναν χαρακτήρα σαν τον Marco, ειδικά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι ο αγώνας της Valencia. Θα είναι οδυνηρό εκείνο το τριήμερο».

Ο Carmelo Ezpeleta, εμπορικός διευθυντής του MotoGP, είπε: «Συνήθως έχω απαντήσεις για κάθε ερώτηση, αλλά αυτή τη φορά έχω χάσει τα λόγια μου. Τον είδα το βράδυ του Σαββάτου στο ξενοδοχείο, να παίζει χαρτιά και μοιραστήκαμε ένα αστείο. Μένεις άφωνος. Είσαι στην εκκίνηση, βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους και λίγα λεπτά μετά είσαι νεκρός. Είναι απαίσιο. Όλοι οι αναβάτες είναι συντετριμμένοι».

Πίσω στο δυστύχημα του Ιταλού, ο θρυλικός Giacomo Agostini έκανε τη δική του πρόταση σχετικά με τη βελτίωση της ασφάλειας στο σπορ – λέγοντας ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα στις σύγχρονες δεν παίζουν ρόλο και ότι αυτή που πρέπει να αλλάξει είναι η συμπεριφορά των ελαστικών.

«Προσωπικά, όπως και σε πολλούς αναβάτες, δεν μου αρέσουν τόσο τα ηλεκτρονικά συστήμαρα. Προτιμώ η μοτοσικλέτα να ελέγχεται μόνο από τον αναβάτη και να μην κινούν τον δεξιό σου καρπό τα ηλεκτρονικά.

Τα ελαστικά κατηγορήθηκαν επίσης, από την άποψη ότι είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία μιας μοτοσικλέτας. Σήμερα όλοι οι αναβάτες απαιτούν από τα ελαστικά να αντέχουν από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο γύρο χωρίς να χάνουν καθόλου από την απόδοσή τους.

Οι κατασκευαστές φτιάχνουν αντίστοιχα ελαστικά, που είναι λίγο πιο σκληρά και λίγο πιο δύσκολα στο χειρισμό. Δυστυχώς, αυτό σημαίνει πως όταν δεν υπάρχει πρόσφυση, τα ελαστικά γλιστρούν και πέφτεις χωρίς προειδοποίηση.

Ίσως να έχει νόημα να αποκτήσουμε διαφορετικά ελαστικά, τα οποία από το μέσον του αγώνα θα αρχίζουν να φθείρονται. Τότε ο αναβάτης θα πρέπει να οδηγεί πιο προσεκτικά. Κάπως έτσι ήταν στις μέρες μου, όταν μετά το μέσον του αγώνα τα ελαστικά υπερθερμαίνονταν κι έπρεπε να οδηγείς γλιστρώντας περισσότερο και με περισσότερη προσοχή.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να αποδώσουμε την ευθύνη σε κάποιον για αυτό το ατύχημα. Είναι ένα από τα πολλά που συμβαίνουν στους αγώνες. Δυστυχώς αυτό ήταν θανατηφόρο. Αυτό συνέβη επειδή η μοτοσικλέτα δεν γλίστρησε ή έπεσε, αλλά έπεσε ο αναβάτης.

Η μοτοσικλέτα και ο αναβάτης ακολούθησαν μαζί μια τροχιά που αντί να τους οδηγήσει εκτός πίστας τους οδήγησε εσωτερικά και δυστυχώς τότε έφταναν οι άλλοι αναβάτες και δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσαν να είχαν κάνει. Είναι ανούσιο να μιλάμε για ασφάλεια και προστασία, διότι σε αυτή την περίπτωση νομίζω ότι ήταν αρκετές.

Στις μέρες μου αγωνιζόμασταν με ένα μικρό κράνος, με λεπτές φόρες που ζύγιζαν λιγότερο από ένα κιλό. Οι πίστες περιστοιχίζονταν από τοίχους, δέντρα και φράκτες. Δυστυχώς έτσι ήταν και δεν είχαμε ελπίδα. Συνέβαιναν πολλά ατυχήματα και πολλοί συνάδελφοί μου έχαναν τη ζωή τους.

Σήμερα έχουν γίνει μεγάλα βήματα προόδου: οι πίστες είναι πολύ ασφαλείς, έχουν μεγάλες εξόδους διαφυγής, οι φόρμες είναι ασφαλείς και τα κράνη καλύπτουν όλο το κεφάλι. Υπάρχει ακόμα κι αερόσακος από τη Dainese που προστατεύει τη σπονδυλική στήλη, τους ώμους και το κεφάλι.

Γίνεται πολλή δουλειά για την ασφάλεια, όμως όταν προσκρούει πάνω σου μια μοτοσικλέτα 150 κιλών με ταχύτητα 150 χλμ./ώρα δυστυχώς δεν μπορεί τίποτα να σε προστατεύσει», κατέληξε ο Giacomo Agostini.

auto.in.gr