McLaren P1 2013: Η πλήρης εικόνα ενός προαναγγελθέντος θρύλου

Η βρετανική φίρμα συμπληρώνει το παζλ των εξωπραγματικών προδιαγραφών της P1, η οποία θα πραγματοποιήσει την εκθεσιακή της πρεμιέρα στο προσεχές σαλόνι αυτοκινήτου της Γενεύης, με στόχο να καταγραφεί στο συλλογικό αυτοκινητιστικό υποσυνείδητο ως διάδοχος της θρυλικής F1, αλλά, όπως σημειώνει η McLaren, όντας κατά 23% ταχύτερη.

Πριν τις τεχνολογικές προδιαγραφές που θα κληθούν να στοιχειοθετήσουν το προφίλ ενός supercar, καλό θα ήταν να αναφερθούν κάποια στοιχεία για το «παρασκήνιο» που καθόρισε το «tirage» της P1.

Ξεκινώντας από τον αριθμό παραγωγής της, η P1 θα παραχθεί σε 375 μονάδες, αυστηρά, η τιμή των οποίων θα ξεκινά από το 1.004.800 ευρώ -κάθε μία φυσικά.

Η αρχική πρόβλεψη τοποθετούσε τον αριθμό παραγωγής του βρετανικού supercar σε 500 μονάδες μόνο που οι επαφές του Ron Dennis με υποψήφιους αγοραστές, περιόρισαν την παραγωγή στον αριθμό των 375 μονάδων με δεδομένο ότι όσοι ενδιαφέρονται να την αποκτήσουν, κόπτονται περισσότερο για την αποκλειστικότητα που θα τους εξασφαλίζει παρά για οτιδήποτε άλλο, όπως, λόγου χάρη, το τίμημα που θα πρέπει να καταβάλουν.

Σε ό,τι αφορά τις προδιαγραφές της, η P1 με το σύστημα Instant Power Assist (IPAS) ενεργοποιημένο μπορεί να επιταχύνει από στάση στα 100 χλμ./ώρα σε λιγότερο από τρία δευτερόλεπτα, ενώ η ίδια διαδικασία από «0-200 χλμ./ώρα» απαιτεί κάτι λιγότερο από επτά δευτερόλεπτα.

Για όσους, επίσης, από τους ιδιοκτήτες της έχουν πρόσβαση σε πίστα και, φυσικά, τις απαραίτητες ικανότητες, η επιτάχυνση της P1 από 0-300 χλμ./ώρα διαρκεί 17 δευτερόλεπτα, ενώ η μέγιστη ταχύτητά της ανέρχεται σε 350 χλμ./ώρα με την παρέμβαση του ηλεκτρονικού περιοριστή.

Τα παραπάνω μεγέθη επιτυγχάνονται με τη συνδρομή του IPAS, ενός ηλεκτροκινητήρα τον οποίο ο οδηγός μπορεί να ενεργοποιήσει μέσω του αντίστοιχου διακόπτη στο τιμόνι και ο οποίος εξασφαλίζει στην P1, σύμφωνα με την McLaren, απόκριση κινητήρα αντίστοιχη ενός ατμοσφαιρικού συνόλου.

Μένοντας στο cockpit, στο τιμόνι τοποθετείται ένας ακόμα διακόπτης, με την ένδειξη DRS (Drag Reduction System) ο οποίος ρυθμίζει την κίνηση της θηριώδους αεροτομής. Με την ενεργοποίηση του, η αεροτομή αλλάζει γωνία μειώνοντας τον αεροδυναμικό συντελεστή κατά 23%, ενώ επανέρχεται στην αρχική της θέση αν ο οδηγός αφήσει το DRS ή πατήσει τα φρένα.

Ανεξαρτήτως των αεροδυναμικών και μη gadget της McLaren P1 που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, την καρδιά του βρετανικού supercar αποτελεί ένα υβριδικό σύνολο το οποίο αποτελείται από έναν twin-turbo V8 κινητήρα 3,8 λίτρων που τοποθετείται στο κέντρο και αποδίδει 737 ίππους και 720 Nm ροπής και από ένα ηλεκτρικό μοτέρ το οποίο «προσθέτει» 179 ίππους και 260 Nm ροπής, με την ενεργοποίηση του IPAS.

Αυτό σημαίνει ότι η συνδυαστική ισχύς της P1 ανέρχεται σε 916 ίππους (903 bhp) και 900 Νm ροπής, τη διαχείριση της οποίας και την μετάδοσή της στους τροχούς αναλαμβάνει ένα κιβώτιου διπλού συμπλέκτη επτά σχέσεων.

Επίσης, αν και στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει μεγάλη σημασία, η P1 μπορεί να διανύσει απόσταση έως 20 χλμ. με ταχύτητα έως και 48 χλμ./ώρα βασιζόμενη αποκλειστικά σε ηλεκτρική ενέργεια. Σε ό,τι αφορά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αν και επίσης πρόκειται για ένα στοιχείο με σχετική σημασία, αυτές περιορίζονται κάτω από τα 200 γραμμ./χλμ.

Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα εξωτικά χαρακτηριστικά της P1, τα οποία η βρετανική φίρμα δημοσιοποίησε αποσπασματικά, υπενθυμίζεται ότι ο αεροδυναμικός συντελεστής του αυτοκινήτου περιορίζεται σε 0.34 ενώ η σχεδίαση των αεροδυναμικών στοιχείων της, τής εξασφαλίζει κάθετη δύναμη 600 κιλών, μέγεθος πενταπλάσιο από εκείνο της MP4-12C.

Το πλαίσιο της αποτελείται εξολοκλήρου από ανθρακονήματα και ζυγίζει μόλις 100 κιλά -το ελαφρύτερο που έχει ποτέ χρησιμοποιηθεί σε αυτοκίνητο παραγωγής σύμφωνα με τους Βρετανούς- ενώ το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου, χάρη στην εκτεταμένη χρήση συνθετικών υλικών σε όλο το φάσμα των τμημάτων του, περιορίζεται σε 1.400 κιλά.

Πίσω από τα ελαστικά Pirelli P Zero Corsa βρίσκεται ένα νέος τύπος κεραμικών δισκόφρενων τα οποία είναι ανθεκτικότερα στη θερμότητα και ελαφρύτερα, ενώ σε ό,τι αφορά το υλικό τους, χρησιμοποιείται για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο αλλά και στη γη, μιας και η χρήση του συγκεκριμένου υλικού συνηθίζεται στο… διάστημα.

Το εσωτερικό, ξεχωρίζει για την ακραιφνώς αγωνιστική και σπαρτιατική αισθητική του με τα οδηγοκεντρικά χαρακτηριστικά των οργάνων.

Όπως θα περίμενε κανείς από ένα supercar που αντιμάχεται το βάρος, το κύριο υλικό και στο εσωτερικό είναι τα ανθρακονήματα, τα οποία μάλιστα στερούνται της ανώτερης επιφάνειάς τους καθώς αυτό θα πρόσθετε 1,5 κιλό στο σύνολο.

Η κολώνα του τιμονιού και τα καθίσματα είναι ρυθμιζόμενα, ωστόσο τα προσκέφαλα είναι σταθερά και επιδέχονται μόνο μια τροποποίηση από τις 28 στις 32 μοίρες σε περίπτωση που ο οδηγός επιθυμεί να φοράει κράνος. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι ο σκελετός των καθισμάτων που επίσης κατασκευάζεται από ανθρακονήματα δεν ξεπερνά τα 10,5 κιλά.

Τέλος, αν και ο στόχος της P1 είναι προφανώς οι επιδόσεις και κατ’ επέκταση η διατήρηση του βάρους σε όσο το δυνατόν χαμηλότερα επίπεδα και όχι η άνεση, η McLaren έχει προσθέσει κάποια στοιχεία όπως το GPS, το σύστημα κλιματισμού και ένα premium ηχοσύστημα στις επιλογές εξοπλισμού, αλλά μέχρι εκεί.

auto.in.gr